InDat - een geschiedenis van 30 jaar

Het begin

InDat is in 1984 opgericht in Groningen en behoort daarmee tot de oudste bedrijven in Nederland op het gebied van computergebruik.
Gedurende deze meer dan 30 jaar heeft InDat bewezen een constante en betrouwbare partner voor zijn klanten te zijn.
InDat is in 1984 opgericht als data entry bedrijf in de tijd dat nog niet in elk huis een pc stond.
De term "pc" bestond nog maar net. DOS was hèt besturingssysteem en Windows moest nog ontwikkeld worden.

InDat is in 1986 begonnen met een klassieke typekamer waar 12 pc's stonden.
Tegenwoordig maakt InDat uitsluitend gebruik van vrije werkers die altijd thuis of bij een werkaanbieder en bestrijkt ons werkterrein heel Nederland.
Ook het soort werkzaamheden waar InDat voor wordt ingeschakeld is enorm verbreed; naast allerhande werkzaamheden binnen een kantooromgeving wordt InDat ook ingeschakeld bij tal van werkzaamheden buiten kantoor.

Vanaf de eerste grote opdracht werden wij geconfronteerd met de problemen bij onze werkaanbieders om een juiste planning te maken voor het aanleveren van het te verwerken materiaal en de hoeveelheid materiaal. Vaak werd het te verwerken materiaal later dan afgesproken aan InDat geleverd en vaak verspreid in de tijd in plaats van in één keer.
Vooral als het materiaal door derden van de klant (van andere afdelingen binnen het bedrijf of van bronnen buiten het bedrijf van de werkaanbieder) moest worden aangeleverd was het vaak maar afwachten wanneer en hoeveel er beschikbaar kwam. Daarnaast bleef de deadline waarop InDat de bestanden moest hebben aangeleverd vaak wel staan.

Het ontstaan van de Vrije Werker

InDat heeft toen van de nood een deugd gemaakt en is zich gaan toeleggen op het tijdig verwerken van het aangeleverde materiaal ongeacht het tijdstip van het beschikbaar komen van het materiaal en de hoeveelheid beschikbare materiaal.
Deze opstelling, waarbij InDat zich volledig op de gang van zaken bij de werkaanbieder richt en de werkaanbieder geen rekening hoeft te houden met de organisatie van InDat vereiste een optimale flexibiliteit in tijd en mankracht.
Vanaf het begin is gewerkt met een pool van oproepkrachten die oorsponkelijk in een nulurencontract bij InDat in dienst waren. De oproepkrachten konden tot drie weken vooruit een van de 12 pc's reserveren voor een dagdeel voor het geval er werk was.
Omdat het aanbod van het werk ongewis en wispelturig was, is vanaf het begin de afspraak met de oproepkrachten geweest dat er wederzijds vrijheid was om van de zijde van InDat werk aan te bieden of niet en van de zijde van de oproepkrachten om dat werk te accepteren of niet.
De oproepkrachten mochten werken als er materiaal beschikbaar was, maar dat was geen verplichting; sterker, het was zelfs toegestaan het werk af te breken om wat voor reden ook.
Voor InDat was dat geen probleem om dat er veel gegadigden waren voor dit werk en een opengevallen werkplek binnen het uur weer was ingenomen door een andere oproepkracht.
Na enige tijd bleek dat de oproepkrachten in de praktijk geen aanspraak konden maken op enige uitkering, ondanks dat er premies werden afgedragen. Tezelfdertijd kwam InDat er achter dat indien de oproepkrachten zelf bepalen of en wanneer zij het werk verrichten er geen sprake kan zijn van een gezagsverhouding tussen werkgever en werknemer. En als deze gezagsverhouding ontbreekt, kan er wettelijk niet sprake zijn van een arbeidsovereenkomst (dus dat er ook geen sprake is van werkgever en werknemer, maar van werkaanbieder en werkaannemer) en van een dienstverband met daaraan verbonden de inhouding en afdracht van premies en loonbelasting en dus ook dat door de vermeende werknemer geen aanspraak op enige uitkering uit hoofde van een arbeidsovereenkomst kan worden gemaakt.

lees verder